Dieta Dukana, inaczej zwana dietą proteinową lub w skrócie od francuskich słów proteines i alternatives "protal", została opracowana przez dr Pierre'a Dukana na początku XXI w. Głównymi założeniami tej diety są zmiany w proporcjach makroskładników diety ze zwiększeniem ilości spożywanych białek i zmniejszeniem spożycia węglowodanów i tłuszczów. Niezwykła popularność tej diety na świecie spowodowana jest uzyskiwaniem dzięki niej szybkiej redukcji masy ciała. Pojawia się pytanie jednak - jak trwałe są to zmiany, jakim kosztem osiągnięte i czy wprowadzają one korzystną modyfikację do dotychczasowego stylu życia. Prześledźmy te pytania.
W pożywieniu człowieka można wyróżnić bogactwo składników pokarmowych w tym makroskładniki (węglowodany, białka i tłuszcze), mikroskładniki (witaminy, skł. mineralne), a także inne związki odżywcze i antyodżywcze o różnej naturze chemicznej. W wyniku procesu trawienia węglowodany rozkładane są do cukru prostego glukozy, białka do aminokwasów, zaś tłuszcze do wolnych kwasów tłuszczowych i glicerolu. Mechanizmy przemian tych skłądników w organizmie są skomplikowane, jednakże wystarczy sobie uświadomić 2 fakty - przebiegają one nieprzerwanie i są wysoce uporządkowane w oparciu o szlaki biochemiczne, które się ze sobą krzyżują. Głównym szlakiem tego typu jest szlak glikolizy, prowadzący do cyklu Krebsa, w wyniku którego organizm docelowo uzyskuje energię do życia. Szlak ten jest drogą przemian węglowodanów, zaś szlaki wszystkich pozostałych makroskładników (białek i tłuszczów) wpadają do tego szlaku jak dopływy rzeki. Nie jest niezbędne ukończenie studiów o profilu medycznym aby zrozumieć jaki dewastujący wpływ na równowagę procesów biochemicznych ma wyjęcie lub ograniczenie tego "kręgosłupa" wszelkich procesów jakim są przemiany węglowodanów. Dieta Dukana pozwala uzyskać właśnie taki efekt, na skutek którego następuje utrata masy ciała. Nie ma to jednak charakteru prozdrowotnego, lecz bardziej przypomina chudnięcie człowieka chorego, o wyniszczającym się organizmie. Czy takie osiągnięcie swojego celu ma sens - śmiem wątpić.

Wisienką
na torcie w zakresie diety Dukana jest jej działanie
proosteoporotyczne. Znaczna podaż białka w diecie wykazuje działanie
hamujące wchłanianie wapnia w jelitach przyczyniając się do upośledzenia
gospodarki mineralnej tego pierwiastka. Bez odpowiedniego dowozu tego
kationu szkielet ulega osłabieniu i następuje rozwój osteoporozy
(szczególnie prawdopodobny wśród kobiet po menopauzie z uwagi na
zmniejszenie ochronnego działania hormonów płciowych na kości).
Warto
jeszcze na koniec zastanowić się nad rolą diety jako takiej.
Starogreckie słowa dieta oznaczało styl życia, a więc pewien zbiór
zachowań, w tym także żywieniowych ale również w zakresie aktywności
fizycznej. Pojawia się pytanie, patrząc z tej perspektywy, czy dieta,
która wprowadza chaos i zamęt w proporcje spożywanych produktów,
eliminując z niej niezbędne elementy, a dająca jednocześnie dla wielu
nieświadomych ludzi satysfakcjonujące efekty - ślepe patrznie na masę
ciała - ma szansę zapewnić stałą redukcję masy ciała bez powrotu do
poprzedniej wagi? Jest rzeczą bezdyskusyjną, że nie jest to możliwe.
Prawidłowa dieta, z jaką można się spotkać np. w Centrum Dietetyki
Consilium Vitalis ma uczyć jak należy się żywić tak aby po uzyskaniu
prawidłowej wagi wyniesiona nauka umożliwiła dalsze żywienie w duchu
zdrowia i życia w zgodzie ze swoim organizmem i jego potrzebami.
/Igor
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz