Skorupki jaj

Skorupki jaj są jednym z najlepszych źródeł wapnia, który jest przyswajalny przez organizm w ok. 90%. Oprócz wapnia w skorupce zawarte są wszystkie niezbędne dla organizmu mikroelementy: cynk, żelazo, fluor, siarka, krzem, molibden - łącznie ponad 25. Skład skorupki jest bardzo podobny do składu kości i zębów. Uczeni z Niemiec i Węgier, którzy przez 15 lat badali wpływ skorupki jajka na organizm człowieka zauważyli, że u dzieci i dorosłych podawanie skorupki dało pozytywne rezultaty przy łamliwości paznokci, włosów, krwawieniach dziąseł, zaparciach, chronicznych katarach, astmie. Jak się okazało, skorupka jajka nie tylko wzmacnia tkankę kostną, ale i usuwa z organizmu pierwiastki promieniotwórcze. Znakomite efekty skorupki jaj przynoszą w leczeniu i profilaktyce osteoporozy. Metoda stosowania skorupki jest prosta, nie wymaga poniesienia żadnych kosztów. Skorupki zanurzyć na 5 minut we wrzątku. Pozostawić do wyschnięcia i zmielić w maszynce do kawy. Używać od 0,5 do 1 g dziennie. Można spożywać je dodając do kasz i twarogów.

/Szymon

Schudnąć po raz n-ty.

Serdecznie zapraszamy na blog pt. "Schudnąć po raz n-ty."

Nie ma on takiej nazwy bez powodu - to własnie tam, Oskar będzie umieszczał posty o swojej diecie i o całych swoich staraniach. Oskar wybrał sobie za cel - osiągnąć wagę równą 80kg. Ma przed sobą długą drogę, bo to aż 28kg do zrzucenia (wg. podanych informacji).

SERDECZNIE ZAPRASZAMY NA JEGO BLOGA:

http://schudnacporazn-ty.blogspot.com/

 

Nam nie pozostaje nic innego jak życzyć POWODZENIA :)

/Szymon

Mrożonki owocowe i warzywne

Mrożonki owocowe i warzywne

Sezon na mrożonki to przede wszystkim zima i wczesna wiosna. Zeszłoroczne warzywa i owoce są już wtedy mało wartościowe, a nowych jeszcze nie ma; brakuje też wielu dodatków do potraw. Mrożonki warto jeść przez cały rok, bo są zdrowe i coraz bardziej różnorodne.
Zamrażanie to najlepsza forma przechowywania żywności, ponieważ mrożonki tracą kilkakrotnie mniej witamin A, C, witamin z grupy B niż podczas przechowywania owoców i warzyw, gdzie zastosowano inną metodę. Na przykład straty witaminy C podczas zamrażania i przechowywania w niskich temperaturach nie przekraczają 20%, a przy tradycyjnym przechowywaniu, np. w piwnicy, zanika niemal cała witamina C, 5-30% witaminy A. Dla porównania, kompoty i dżemy są uboższe o 35% tej witaminy, warzywa suszone o ok. 50% a syropy aż o 75%. Dodatkowo produkty mrożone zachowują aromat i smak. Bardzo dużą zaletą mrożonek jest brak jakichkolwiek konserwantów. Cukrzenie, solenie, marynowanie też konserwuje żywność, ale powoduje większe straty i zmianę smaku przez wprowadzenie substancji konserwujących. Zamrażanie jest jedyną metodą utrwalania żywności, która nie powoduje utraty walorów smakowych i odżywczych produktów.

Zamrażanie to skomplikowany proces, który poprzedza kilka etapów. Najpierw warzywa i owoce są starannie dobierane pod względem wysokiej jakości. Dzięki temu do produkcji są dopuszczane najlepsze warzywa i owoce. Następnie są one myte, krojone i blanszowanie (jest to proces poprzedzający mrożenie polegający na krótkotrwałym trwającym kilka minut ogrzaniu warzyw w temperaturze 85-100 stopni C. Blanszowanie zatrzymuje działanie enzymów tkankowych zapobiegając zmianom zabarwienia oraz walorów smakowych mrożonych warzyw. Dodatkowo niszczone są mikroorganizmy. Blanszowaniu poddaje się warzywa liściaste, groch, marchew, fasolę, szparagi, kukurydzę, kalafior i brokuły.  Dodatkowo proces ten powoduje, że dania, które przygotowujemy potrzebują mniej czasu na przygotowanie po rozmrożeniu. Na samym końcu warzywa są bardzo szybko zamrażane. Następuje to w specjalnym tunelu mroźniczym w strumieniu bardzo zimnego powietrza. Dzięki temu, że warzywa są zamrażane w taki sposób, nie sklejają się one ze sobą i zachowują swój naturalny wygląd i przede wszystkim zachowują swoje właściwości odżywcze.

Dla zachowania wartości odżywczych ważne jest także prawidłowe przechowywanie mrożonek w warunkach domowych i przygotowanie ich do spożycia. Owoce lub warzywa najlepiej od razu po wyjęciu z zamrażalnika gotować lub też rozmrażać  bezpośrednio przed spożyciem i nigdy pod ciepłą wodą. Jeśli żywność nie będzie poddawana obróbce termicznej, lepiej rozmrażać ją w lodówce niż w temperaturze pokojowej. Bardzo ważne jest, aby po rozmrożeniu - nawet częściowym - ponownie jej nie zamrażać. Może to bowiem spowodować namnażanie niebezpiecznych dla zdrowia bakterii. Na każdej paczce produktu mrożonego takie ostrzeżenie powinno się znaleźć. Podobnie zresztą jak wiele innych informacji, np. jak długo potrawę można przechowywać w zależności od temperatury w zamrażalniku.

Rodzaje herbat

Rodzaje herbat

Ojczyzną herbaty są Chiny, gdzie jest uprawiana od ponad pięciu tysięcy lat. Następnie zaczęli uprawiać herbatę Japończycy, Koreańczycy i ludy południowo - wschodniej Azji. Dopiero tysiąc lat temu udało się kupcom arabskim wywieść suszone listki herbaty na Bliski Wschód. Do Europy herbata dotarła w połowie XVI wieku dzięki Wenecjanom, którzy utrzymywali ożywione kontakty z Arabami i Turkami. Ale aż do 1610 roku dostawy jej były sporadyczne, a suszone i prasowane liście uchodziły za drogi lek. Dopiero regularne dostawy z Japonii przez Holendrów dały początek kariery tej używki w Europie.

Herbaty można podzielić na 5 rodzajów: białą, zieloną, żółtą, czerwoną i czarną.

                                                  
Herbata biała:
Herbata ta jest głównie produkowana w Chinach. Uzyskuje się ją wyłącznie z pąków liści. Więdnięcie liści poprzedzone jest działaniem pary wodnej. Ma to na celu stopniową utratę naturalnej wilgoci z liści. Fermentacja nie zachodzi tu wcale. Liście po przejściu przez etap suszenia w warunkach naturalnych mają srebrny odcień, widoczne są delikatne włoski. Są to wysoko cenione na rynku herbacianym specjały. Napar białej herbaty o jasnej słomkowej barwie odznacza się delikatnym smakiem o subtelnym aromacie. Zawiera także najwięcej teiny, co sprawia, że ma niezwykle orzeźwiające i pobudzające właściwości.




Herbata zielona:
Herbata zielona jest produkowana w Chinach i Japonii. Herbatę tę określa się mianem niefermentowanej, gdyż nie przechodzi ona procesu utleniania, jej liście zachowują zielony kolor. Zebrane listki - przeznaczone na zieloną herbatę – po odparowaniu wody zwija się i suszy w wysokiej temperaturze. Zielona herbata zawiera teinę, olejki eteryczne, aminokwasy, witaminy: C, K i z grupy B, a także składniki mineralne. Ma ona działanie pobudzające, reguluje ciśnienie krwi, a ponadto przypisuje się jej działanie bakteriobójcze, a tym samym ma ona bardzo dobry wpływ na układ pokarmowy, a nawet właściwości antyrakowe. Herbata zielona wykazuje znacznie większy wpływ na organizm człowieka niż czarna. Działa przeciwko kamieniom w wątrobie, nerkach i pęcherzu moczowym, obniża ciśnienie krwi, obniża poziom złego cholesterolu. Ma zbawienne działanie dla układu moczowego zapobiegając wielu dysfunkcjom. Wynika to głównie z jej właściwości bakteriobójczych. Łagodzi również w znaczny sposób dolegliwości związane z reumatyzmem i chroni organizm przed jego wystąpieniem. Zielona herbata ma także działanie chroniące przed miażdżycą.



Herbata żółta:
Herbata ta jest produkowana głównie w Chinach i na Tajwanie. W jej skład wchodzą młode listki krzewu herbacianego wraz z nierozwiniętymi pączkami. Proces technologiczny obróbki liści plasuje żółtą herbatę pomiędzy herbatą zieloną a połowicznie sfermentowaną czerwoną, z racji 13% procesu utlenienia liści. Bardzo delikatny bursztynowy napar wyróżnia się harmonią smaku. Ogromna precyzja towarzysząca zbiorowi liści wiąże się z odpowiednio wysoką jakością żółtej herbaty. Rzadko pojawia się ona na rynkach europejskich.


Herbata czerwona:

Do tego gatunku zaliczają się półfermentowane herbaty. Pochodzą z Chin i Tajwanu. Proces obróbki zaczyna się etapem więdnięcia liści. Po utracie wilgoci liście umieszczane są w wiklinowych koszach i od czasu do czasu potrząsane. Ma to doprowadzić do otarcia brzegów blaszek liściowych. W konsekwencji ułatwia to przebieg procesu fermentacji. Związki chemiczne zawarte w liściu wchodzą w reakcję z tlenem. Po kilku godzinach proces ten zostaje zatrzymany poprzez suszenie liści. Szczególną atencją wśród nich cieszy się fermentowana bardzo powoli chińska Pu-Erh, która obniża poziom cholesterolu we krwi, wspomaga pracę wątroby, oczyszcza organizm i skutecznie walczy z nadwagą. Herbata uzyskuje w ten sposób niepowtarzalne właściwości zdrowotne. Im dłużej herbata leżakuje tym właściwości te przybierają na sile. Ma to związek z powstawaniem specyficznych związków - flawonoidów. Nie należy herbaty czerwonej, podobnie jak zielonej słodzić, ponieważ cukier neutralizuje większość jej właściwości.


Herbata czarna:
Czarne herbaty poddawane są długiemu procesowi produkcji, który obejmuje etap więdnięcia liści, zwijania, fermentacji i suszenia. powoduje, iż herbata czarna ma pobudzające właściwości. O walorach smakowych tych herbat decydują takie czynniki jak: kraj pochodzenia herbaty, plantacja, czas zbiorów czy stopień zwinięcia liści. Najlepsze gatunkowo krzewy herbaciane rosną na wysokogórskich plantacjach w Indiach (Darjeeling, Assam). Ma to związek z warunkami klimatycznymi, które są tam optymalne. Do cenionych herbat czarnych zaliczyć można herbaty chińskie o wyjątkowym bogatym smaku i ciekawym aromacie. Do wyjątkowych herbat zalicza się Kenię Marinyn - ten przedstawiciel afrykańskich plantacji słynie z delikatnego cytrusowego aromatu. Dla smakoszy mocnych esencjonalnych naparów godne polecenia są herbaty ze Sri Lanki.

/Szymon

Jak myć owoce i warzywa?

Warzywa i owoce dostarczają wielu witamin, minerałów i błonnika. Są więc niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego organizmu. Warto jednak sprawdzić, jak oczyszczać te produkty, by nie traciły smaku, aromatu i cennych składników odżywczych, a jednocześnie nie zagrażały
 naszemu zdrowiu.

 

Myć czy nie myć... 

Na skórce owoców i warzyw mogą występować groźne drobnoustroje, chemiczne konserwanty i pestycydy. Aby zapobiec zatruciom pokarmowym na skutek spożycia zanieczyszczonych produktów, należy pamiętać o odpowiednim przygotowaniu owoców i warzyw, czyli głównie o ich właściwym myciu. Jednak przed przystąpieniem do mycia owoców i warzyw należy pamiętać o jednej bardzo ważnej rzeczy. A mianowicie o... dokładnym umyciu rąk. Czynność ta zapobiega przenoszeniu się bakterii na oczyszczane produkty.  

Jak myć warzywa?

Obecnie ze względu na stosowanie dużej ilości środków ochrony roślin, nawozów i konserwantów wszystkie owoce i warzywa powinny być poddawane myciu. Różnice tkwią jedynie w sposobie usuwania zanieczyszczeń. 

I tak:

-pomidory można umyć pod bieżącą wodą. Wcześniej trzeba jednak usunąć szypułkę. Pomidory najbezpieczniej jednak sparzyć i obrać skórkę;

-ogórki należy umyć pod bieżącą wodą. Można je także dodatkowo obrać;

-sałatę należy dokładnie umyć pod zimną bieżącą wodą. Na liściach może bowiem znajdować się piasek, nawozy i środki ochrony roślin. Sałaty nie moczymy, ponieważ straci wiele wartości odżywczych;

-marchew, pietruszkę i seler przed obraniem warto starannie umyć szczoteczką, a po obraniu opłukać pod bieżącą wodą. Na warzywach korzennych znajdują się bowiem resztki ziemi, a ca za tym idzie także i pozostałości nawozów, środków ochrony roślin i bardzo liczne drobnoustroje (także chorobotwórcze);

-kalafior i brokuły po opłukaniu pod bieżącą wodą warto zanurzyć w zakwaszonej octem lub posolonej wodzie na około 10 minut. W ten sposób pozbędziemy się wszelkich owadów i robaków;

-ziemniaki myjemy przed i po obraniu. Nie należy ich natomiast moczyć długo w wodzie, by zapobiec utracie cennych składników odżywczych. Ziemniaki gotowane w mundurkach należy starannie wyszorować szczoteczką;

-cebula i czosnek to jedyne warzywa, których nie trzeba myć.

Jak myć owoce? 

 Skórki owoców, niezależnie od tego czy są zjadane, czy też nie, należy starannie umyć. A to dlatego, że gromadzą się na nich szkodliwe, a nawet śmiertelnie groźne substancje. 

Myjemy je w różny sposób w zależności od rodzaju owoców: 

 - śliwki, morele i brzoskwinie powinno się myć miękką szczoteczką pod bieżącą wodą. Szczególnie dokładnie miejsca przy ogonkach, ponieważ tam gromadzą się pestycydy, brud i kurz. Warto pamiętać, że należy także myć suszone morele i śliwki pod bieżącą wodą; 

- maliny, jeżyny są bardzo nietrwałe, dlatego należy je myć bezpośrednio przed spożyciem, pod bardzo delikatnym strumieniem wody lub przełożone do durszlaka zanurzać w wodzie; 

- jagody musimy bardzo starannie umyć w ciepłej wodzie. Pod żadnym pozorem nie można jeść jagód prosto z krzaka! Mogą być bowiem źródłem zakażenia bąblowicą, śmiertelnie niebezpieczną chorobą pasożytniczą;

- truskawki najlepiej przełożyć do sita lub durszlaku i umyć pod delikatnym strumieniem zimnej wody. Nie moczymy ich w wodzie! By truskawki nie straciły smaku i aromatu, szypułki usuwamy dopiero po ich umyciu;

- cytrusy przed spożyciem najlepiej sparzyć wrzątkiem. Na ich skórkach znajdują się bowiem silne środki chemiczne, które chronią owoce przed psuciem się podczas długiego transportu. Podczas obierania przenoszą się one na dłonie, a stąd do wnętrza owocu; 

- melony i arbuzy należy umyć w letniej wodzie;

- banany można umyć w chłodnej wodzie tuż przed ich zjedzeniem. Bezwzględnie natomiast należy usunąć końcówki tego owocu. 

Dokładne mycie usuwa chorobotwórcze drobnoustroje i wszelkie zanieczyszczenia z powierzchni owoców i warzyw.

/Szymon